5 Indiemonument

Gerard Brouwer en Jan Kleingeld – 1999

Na de Tweede Wereldoorlog wilde Nederland de vooroorlogse draad weer oppakken, ook in de kolonie Nederlands-Indië. Maar daar zagen nationalisten hun kans schoon en riepen de Republiek Indonesië uit. In de ogen van de Nederlandse regering was dit een opstand, die neergeslagen moest worden. En zo werden duizenden dienstplichtige jongens naar de verre tropen gestuurd om te vechten tegen de rebellen. De strijd duurde tot 1949, toen Nederland onder druk van de Verenigde Staten zich terugtrok en de nieuwe republiek geboren werd. Nederland had “verloren”, de thuiskomst van de soldaten was roemloos. En in de decennia daarna werd het beeld van de strijd tegen de opstandelingen alleen maar negatiever: welk recht hadden wij om de Indonesiërs onze wil op te leggen? Hadden zij geen vanzelfsprekend recht op zelfbeschikking? Deze opvattingen hebben de Indië-gangers altijd dwarsgezeten. Zij hadden een soms bloedige oorlog gevochten, hadden kameraden verloren in de strijd en waartoe? Gaat het beeld ter nagedachtenis aan de 26 Leidse militairen die omkwamen tijdens de politionele acties vooral over “het verdriet om vrienden van vroeger”, het audiofragment schetst een beeld van de verhouding tussen Nederland en Indië, zoals die zich in de loop der tijd ontwikkelde.

Routeaanwijzing: Loop door over het bruggetje. Op het huis naast de brug ziet u uw eerste muurgedicht.